kısır ~ قصر
Kamus-ı Türki - kısır ~ قصر maddesi. Sayfa: 1072 - Sira: 22

قصر kısır osmanlıca ne demek, قصر anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde قصر kısır maddesi
kısır ~ قصر güncel sözlüklerde anlamı:
KISIR ::: Çocuğu olmaz, doğurmaz. * Münbit olmayan ve mahsul alınamayan verimsiz toprak.
Kasrî ::: (a. i.) : 1) kısa kesme, kısaltma, kısma. îcâz-ı kasr : ed. söylenişte hiç bir hazf olmadığı halde, ibarenin mânâca zengin olması [re's-ül-hikmeti mahâfet-Ullah : hikmetin başı Allah korkusudur] gibi. Edât-ı kasr : gr. "ancak, sâde, yalnız" gibi edatlar.
kasr-ı yed ::: el çekme, vazgeçme, (bkz. : feragat). 2) azaltma, kesme; eksiklik.
kasr-ül-basar ::: hek. uzağı görememe, miyopluk, fr. myopie. 3) ed. ibarenin çok kısaltılması. 4) ed. aruzda, tef'ile'nin son harfinin düşürülmesi : ["fâilâtün"ün "fâilât" olması gibi]
kasr-ı hakîkî ::: ed. kelimenin aslında okunuşça kısa olması.
kasr-ı izafî ::: ed. kelimenin izafî surette kısa okunması.
kasr-ı vaz'î ::: ed. kelimenin kullanış şeklinde kısa okunması.
kasr-ı zevki ::: ed. kelimenin edebt zevk şevkiyle kısa okunması.
kasr ::: (a. i. c. : kusur) : köşk, kâşane, saray.
kasr-ı adi ::: tar. Topkapı sarayında dîvan yerinde vezîr-i a'zamla vezirlerin oturdukları yerin üstündeki demir parmaklıklı ve siyah perdeli penceresi olan köşk.
kasr-i cennet ::: cennet köşkü.
kasr-ı Sâdâbâd ::: Sâdâbât köşkü.
Kısır :::
- Üreme imkânı olmayan, döl vermeyen (insan ve hayvan).
- Ürün vermeyen (toprak).
- Verimsiz, yararsız, sonuçsuz.
- İçinde hiçbir üreme olayı geçmeyen (canlı hücre, çekirdek vb.).
- Haşlanmış bulgur, taze soğan, maydanoz ve baharatla yapılan bir tür yemek.
- Organizmanın fonksiyonel gametleri üretme yetersizliği. Tohum ve meyve verememe. Verimsiz, steril.
kâsır ::: köşk , kısa , saray , kusurlu , (a , eksik
kasr ::: köşk , saray
kısır ::: çocuğu olmaz , doğurmaz , münbit olmayan ve mahsul alınamayan verimsiz toprak
kasır ::: köşk
kasr ::: kasır
kasr ::: köşk
Kasrî ::: (a. i.) 1) kısa kesme, kısaltma, kısma. îcâz-ı kasr : ed. söylenişte hiç bir hazf olmadığı halde, ibarenin mânâca zengin olması [re's-ül-hikmeti mahâfet-Ullah : hikmetin başı Allah korkusudur] gibi. Edât-ı kasr : gr.
kısır ::: çorak, yararsız, yoz
KISIR :::