hacâmet ::: (a. i.) : boynuz veya şişe ile vücudun bir organına kanı topladıktan sonra nişter ve mengene denilen âletlerle kan alma, hacamat, [kelimenin aslı "hicâmet" dir].

hicâmet ::: (a. i.) : (bkz. : hacâmet).

hacamat ::: kan aldırma.

HACaMAT ::: Bütün meleklerden işittim ki, ümmetine söyle hacâmat yaptırsınlar, dediler. (Hadîs-i şerîf-Kimyây-ı Seâdet)

Arabî ayın on yedinci veya on dokuzuncu veya yirmi birinci günleri hacâmat olunuz. (Hadîs-i şerîf-Kimyây-ı Seâdet)

Kan aldırmak sünnettir. Peygamber efendimiz her ay hacâmat olurdu. (Zehebî)

Hacamat :::

1. Vücudun herhangi bir yerini hafifçe çizip üzerine boynuz, bardak veya şişe oturtarak kan alma.


2. Hafif yaralama.

hacamat ::: kan aldırma , kan alma

hacâmet ::: kan alma , hacamat

hacamat ::: ‬kan alma

hacâmet ::: ‬kan alma

hacâmet ::: hacamat

hacâmet ::: (a. i.) boynuz veya şişe ile vücudun bir organına kanı topladıktan sonra nişter ve mengene denilen âletlerle kan alma, hacamat, [kelimenin aslı

hicâmet ::: (a. i.) (bkz. : hacâmet).