HABiB ::: (Hubb. dan) Sevilen. Sevgili. Seven. Dost.

habîb ::: (a. s. hubb'dan. c. : ahib. bâ) : 1) sevgili. 2) seven, dost. 3) erkek adı.

habîb-ullah ::: (Allah'ın sevgilisi) : Hz. Muhammed (Aleyhisselâm). [müen. "habîbe" dir].

habîb ::: sevgili, sevilen.

HABiB ::: Öğünmek için söylemiyorum. Allahü teâlânın habîbiyim, peygamberlerin reisiyim. (Hadîs-i şerîf-Sünen-i Tirmizî)

Muhammed aleyhisselâm Allahü teâlânın resûlüdür. Habîbidir. Peygamberlerin en üstünü ve sonuncusudur. Âdem aleyhisselâm Cennet'te iken, Cennet'in her yerinde ve Arş üzerinde "Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah" yazılı gördü. (Abdülhâk-ı Dehlevî)

Yâ İlâhî ol Muhammed Hakkıçün,
Ol şefâat kânı Ahmed Hakkıçün.

Afv edip isyânımız kıl rahmeti,
Ol Habîbin yüzü suyu hürmeti.

(Süleymân Çelebi)

habîb ::: sevgili , dost

habib ::: (hubb , dan) sevilen , sevgili , seven , dost

habîb ::: ‬sevgili

habîb ::: dost

habîb ::: Hz Muhammed

HABİB :::