Heykel ~ هیكل
Kamus-ı Türki - Heykel ~ هیكل maddesi. Sayfa: 1520 - Sira: 9
هیكل Heykel osmanlıca ne demek, هیكل anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde هیكل Heykel maddesi
Heykel ~ هیكل güncel sözlüklerde anlamı:
HEYKEL ::: Taş, tunç, kil ve alçı gibi maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğurulup, pişirilerek yapılan insan, hayvan vs. şekli. * Büyük bina, anıt, büyük ve yüksek yapı, âbide. * Mc: Soğuk ve duygusuz kimse. * Güzel ve yakışıklı kişi.
Heykel ::: (a. i. c. : heyâkil) : 1) tunç, taşve benzeri gibi şeylerden yapılan büyük insan ve sâire.
heykel-i zî-rûh ::: canlı heykel. 2) s. yakışıklı, güzel. 3) s. soğuk ve duygusuz [kimse].
Heykel :::
- Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu
Örnek: Harabenin ortasında bir Afrodit heykeli bulunduğunu hayal meyal hatırlıyor. R. H. Karay - (Heykel) Taş, tunç, ağaç, kil, alçı vb. gereçlerden, yoğrumsal değerler düşünülerek biçimlendirilmiş yapıt.
heykel ::: gövde , heykel
heykel ::: heykel
heykel ::: gövde
HEYKEL :::
Taş, tunç, kil ve alçı gibi maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğurulup, pişirilerek yapılan insan, hayvan vs. şekli. * Büyük bina, anıt, büyük ve yüksek yapı, âbide. * Mc: Soğuk ve duygusuz kimse. * Güzel ve yakışıklı kişi