HA ::: Osmanlı alfabesinde sekizinci harftir ve ebced sayısı ile de sekizi ifade eder. $ şeklinde okunursa: Haram şey, haşarı yüzsüz kadın mânâlarına gelir.

HA ::: $ harfinin ismidir. Ebcede göre beş sayısına delâlet eden ( $) harfi, mehmusedendir. Bazan başka harfe yâni "yâ" veya "hemze" veya "elif"e kalbolur. Bir kelimenin evveline ve âhirine ilâve edilebilir. Arabçada beş vecih üzere müstameldir:1- Zamir olarak, nasb ve cerr yerlerinde kullanılır.2- Gaib harfi olur. Mücerret gaib mânasına gelir: ( $ Ebûhu: Onun babası) kelimesinde olduğu gibi.3- Sekte "Hâ"sıdır. Kelimenin sonunda olan harekeyi veya harfi beyan için diğerine eklenir. ( $ Mâ-hiye) ve ( $ Hâ-hünâ) da olduğu gibi.4- Soru hemzesinden değişmiş olan "hâ" dır.5- Müennes işareti olan "hâ" $ dır.

HA ::: f. "İşte!" mânasınadır. * Cemi edatıdır. Kelimelerle birleşerek onları çoğul yapar. Meselâ: Ayine-hâ $ : Aynalar. Der-hâ $ : Kapılar. Esb-hâ $ : Atlar. Zülüf-hâ $ : Zülüfler.

HA ::: Kelime-i tenbihtir. İşaret ismi olan Zâ $ ve Zi $ kelimeleri ile Hâzâ $ Hâzihi $ Hâzâke $ gibi. Bundan başka "hâ" tenbih edatı olarak kelimeye dâhil edilir. (Hâzâ $ ) da olduğu gibi yakını ifade eder. İşaret ismi veya nida olur. (Eyyühâ $ ) daki gibi.

-hâ ::: (f. e.) : T. cemi (* çoğul) edatı. Esb-hâ : atlar. Kazâ-hâ : kazalar. Seg-hâ : köpekler., gibi. 2) zm. 0.

ha ::: had

Ha :::

1. İstek uyandırmak için kullanılan bir söz.


2. (ha:) Şaşma anlatan bir söz.


3. (ha:) Dikkati çekmek, uyarmak için kullanılan bir söz
   Örnek: Sakın ha, bir daha yapma! Sakın ha, ağlamanı istemiyorum. A. İlhan


4. (ha:) Bir şeyin birdenbire hatırlandığını veya kavrandığını anlatan bir söz
   Örnek: Ha, miralay arzu ederse o başka tabii! A. İlhan


5. Tekrarlanarak kullanıldığında eşitlik anlamı veren bir söz.


6. Bazen tekrarlanan bir emir kipinin tekrarları arasında yer alarak fiil ile anlatılan işin uzadığı ve bundan bıkıldığı bildirilir.


7. Evet.


8. (ha:) Soru bildiren bir söz.


9. Hahnyum elementinin simgesi.

hâ ::: çiğneyen , -lar

hâ ::: ‬çiğneyen

hâ ::: ‬çoğul eki: -ler

hâ ::: -lar

-hâ ::: (f. e.) T. cemi (* çoğul) edatı. Esb-hâ : atlar. Kazâ-hâ : kazalar. Seg-hâ : köpekler., gibi. 2) zm. 0.

ha ::: evet

HA :::