OZAN ::: t. Edb: Eski Türk şâiri ve âlimi.

evzân ::: (a. i. vezn'in c.) : tartılar, ağırlıklar, ölçüler, (bkz. : vezn).

evzân-ı arûziyya ::: ed. aruz vezinleri.

evzân-ı atika ::: eski tartılar.

evzân-ı şi'riyye ::: ed. şi'rin ölçüleri.

Ozan ::: Oğuz Türkleri'nin saz şairlerine; hem saz veya kopuz çalıp hem de türkü söyleyen ya da şiir okuyanlara verilen isim. Osmanlı döneminde halkı şairleri için kullanılırdı. Âşık sözünün karşılığı olduğu gibi meddah anlamını da taşıyordu. Ozanların toplumda önemli yerleri vardı. Beylerin huzurunda, dini törenlerde, elindeki kopuzunu çalarak kahramanlık destanları okurlar, halk arasında kıssa söylerlerdi. Memluk ordusunun mızıka takımında ozan denilen çalgıcılar olduğu tarihi kaynaklarda yazar. Selçuklular’da da benzer durum görülür.

evzân ::: vezinler , ölçüler

ozan ::: edb: eski türk şairi ve alimi

evzân ::: ‬ölçüler

evzân ::: vezinler

evzân ::: ağırlıklar

ozan ::: âşık, şair

OZAN :::