iFHAM ::: İkna edip sükût ettirmek. Delil göstermekle ve isbat etmekle galip gelmek.

iFHAM ::: Bildirmek. Anlatmak. Maksadı bildirmek.

iFHAM ::: Ulu etmek, yüceltmek.

ifhâm ::: (a. i. fuhûm'dan) : 1) ağız açtırmama, susturma. 2) bir münâkaşada, karşısındakini cevap veremiyecek hâle getirme.

ifhâm ::: (a. i. fehm'den.) : anlatma, anlatılma, bildirme, bildirilme.

ifhâm ::: anlatma.

ifhâm ::: susturma.

İfham :::

1. Bildirme, anlatma.

ifhâm ::: anlatma , anlatmak

ifhâm ::: ‬anlatma

ifhâm ::: (a. i. fuhûm'dan) 1) ağız açtırmama, susturma. 2) bir münâkaşada, karşısındakini cevap veremiyecek hâle getirme.

ifhâm ::: (a. i. fehm'den.) anlatma, anlatılma, bildirme, bildirilme.

İfham ::: Anlatma; anlatılma; bildirme; bildirilme

ifham :::

İFHAM :::