iFTiHAR ::: Övünmek. Kendini beğenircesine kendinden ve yaptıklarından bahsetmek. * Başkasının iyi bir hali ile sevinmek. (Bak: Tahdis-i ni'met)

iftihâr ::: (a. i. fahr'den.) : 1) öğünme; koltuk kabartma. 2) şeref, şan.

iftihâr-ül-ulemâ, iftihâr-ül-emâsil, iftihâr-üs-şuarâ ::: ulemânın (sarıklılar) sânına, benzerlerinin ve şâirlerin övünmelerine sebebolan. [sarıklılar için kullanılan resmî tâbir].

iftihar ::: övünme, kıvanma.

İftihar :::

1. Övünme, kıvanma, kıvanç, övünç
   Örnek: O an kendi babası da bir Türk olduğu için derin bir iftihar duydu. Ö. Seyfettin

iftihâr ::: övünme , kıvanma , övünmek , iftihar etmek

iftihâr ::: ‬övünme

iftihâr ::: kıvanma

iftihâr ::: kıvanç

iftihar ::: kıvanç, övünç

İFTİHAR :::