Yabanî ~ يبانی
Kamus-ı Türki - Yabanî ~ يبانی maddesi. Sayfa: 1544 - Sira: 4
يبانی Yabanî osmanlıca ne demek, يبانی anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde يبانی Yabanî maddesi
Yabanî ~ يبانی güncel sözlüklerde anlamı:
YABANi ::: Yabana mensub. Issız yerlerde yaşıyan. Yabancı, alışmamış.
yabani ::: (f. s.) : yabana mensup, ıssız yerde yaşıyan; vahşî, (bkz. : yebânî).
yebânî ::: (f. s.) : 1) yabani, kırlarda biten. 2) ürkek, sıkılgan. 3) görgüsüz, kaba. (bkz : yâbânî).
yabanî ::: alışmamış, yabansı.
Yabani :::
- Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı.
- Doğada kendiliğinden yetişen (bitki).
- Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse)
Örnek: Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş. S. M. Alus - İnsan ya da insanın yaşadığı yerlere yakın olmayan, doğada bulunan. Vahşî.
yabanî ::: yabancı
yabani ::: yabana mensub , ıssız yerlerde yaşıyan , yabancı , alışmamış
yabani ::: (f. s.) yabana mensup, ıssız yerde yaşıyan; vahşî, (bkz. : yebânî).
yebânî ::: (f. s.) 1) yabani, kırlarda biten. 2) ürkek, sıkılgan. 3) görgüsüz, kaba. (bkz : yâbânî).
yabani ::: tor, vahşi, yaban, yamyam
YABANİ :::