VECD ::: Aşk, muhabbet. Kendinden geçecek, unutacak kadar İlâhî bir aşk hali. * Yüksek heyecan. İştiyakın galebesi.

vecd ::: (a. i.) : 1) kendinden geçecek derecede dalgınlık. 2) tas. kendini kaybeder-cesine ilâhî aşka dalma. 3) aşırı heyecan. 4) kederlenme.

vecd ::: ilâhî aşka dalarak kendinden geçme.

VECD ::: Sâlikin (tasavvuf yolunda bulunan kimsenin) zâhirini (dışını, bedenini), dînin emir ve yasaklarına uydurması, ibâdet ve tâatlerden tad almasına sebeb olduğu gibi, bâtın (kalb) işlerine, Allahü teâlânın rızâsından başka düşünceleri kalbinden çıkarmaya, kibir, hased (kıskançlık), kin gibi mânevî hastalıklardan temizlemeye çalışması da, kalbde ve rûhta vecd hâlinin meydana gelmesine vesîle olur. (İmâm-ı Rabbânî)

Hâller ve vecdler, matlûbun (aranılanın) başlangıcıdır, maksad değildir. (İmâm-ı Rabbânî)

vecd ::: coşku , aşk , muhabbet

vecd ::: ‬coşku

vecd ::: (a. i.) 1) kendinden geçecek derecede dalgınlık. 2) tas. kendini kaybeder-cesine ilâhî aşka dalma. 3) aşırı heyecan. 4) kederlenme.

VECD :::