Melâmî ~ ملامی
Kamus-ı Türki - Melâmî ~ ملامی maddesi. Sayfa: 1401 - Sira: 18
ملامی Melâmî osmanlıca ne demek, ملامی anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde ملامی Melâmî maddesi
Melâmî ~ ملامی güncel sözlüklerde anlamı:
MELAMi ::: Kınanmış ve ayıplanmışlardan olan. * Hükema-i Kelbiyyun. (Bak: Kelbiyyun) * Melami adındaki tarikata mensub olan.
melâmî ::: (a. s. i. melâmet'den. c. : melâmiyyûn) : melâmiyye tarîkatinden olan. [sofiye mesleklerinden biridir bunun Halvetî, Rufâî, Mevlevi gibi bir tarikat olduğunu söyliyenler olduğu gibi, bir tarikat olmadığını ileri sürenler de vardır]
melâmî ::: kınanmış, melamilik tarikatından olan.
MELaMi ::: Melâmîler sıdk (doğruluk) ve ihlâsı (yaptıklarını yalnız Allahü teâlânın rızâsı için yapma hâlini) kazanmağa çalışır. İbâdetlerini, yaptığı iyilikleri gizler, sünnetleri ve nâfile ibâdetleri çok yaparlar. Bu ibâdetlerin görünmesinden korkarlar. (Molla Câmî)
Melâmîlerin doğru yolda olanlarına kalender denir. Melâmîlerin yalancı taklidcileri, zındıklardan, dinsizlerden bir kısımdır ki, her türlü günâhı işlerler. Kalblerimiz temizdir, her işi Allah rızâsı için yapıyoruz derler. Riyâdan, gösterişten kurtulup, hâlis Allah adamı olmak için günâh işliyoruz, derler. Allahü teâlânın ibâdete ihtiyâcı yoktur. Kulların günâh işlemesi O'na zarar vermez. Asıl günâh mahlûkları incitmek, can yakmaktır. İbâdet de insanlara iyilik, ihsân etmektir derler. Bunlar zındık, dinsizlerdir. (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)
Çeşitli kıymetli isimler altında saklanan dinsizler, az değildir. Meselâ melâmî ismi böyledir. Hiç ibâdet yapmayan, her çeşit günâhı, kötülüğü işleyen, İslâmiyet'e uymayan sapıklar, kendilerine melâmî dediler. Hâlbuki melâmîler, beş vakit namaz gibi farzları câmide kılarlar, haramlardan kaçınıp, nâfile ve sünnetleri evlerinde gizli kılar ve şöhretten sakınırlar. (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)
Melami :::
- Melamilik yanlısı olan kimse.
melâmî ::: kınanmış , melamilik tarikatından olan , kınanmış ve ayıplanmışlardan olan , hükema-i kelbiyyun , melami adındaki tarikata mensub olan
melâmî ::: (a. s. i. melâmet'den. c. : melâmiyyûn) melâmiyye tarîkatinden olan. [sofiye mesleklerinden biridir bunun Halvetî, Rufâî, Mevlevi gibi bir tarikat olduğunu söyliyenler olduğu gibi, bir tarikat olmadığını ileri sürenler de vardır]
MELAMÎ :::