Meskûn ~ مسكون
Kamus-ı Türki - Meskûn ~ مسكون maddesi. Sayfa: 1346 - Sira: 14
مسكون Meskûn osmanlıca ne demek, مسكون anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde مسكون Meskûn maddesi
Meskûn ~ مسكون güncel sözlüklerde anlamı:
MESKUN ::: İçinde oturanları olan yer. İnsan bulunan şenlenmiş yer.
meskûn ::: (a. s. sükûn'dan.) : 1) içinde insan oturan yer. 2) insan bulunan, şenel-miş yer. Gayr-i meskûn : içinde insan bulunmı-yan, ıssız, tenha yer. Rub'-i meskûn : Dünyâ'nın insan bulunan (dörtte bir) kısmı.
meskun ::: oturulan yer.
Meskun :::
- İnsan oturan, şeneltilmiş (yer)
Örnek: Kürekleri var gücüyle çekerek meskûn adanın kömür iskelesine yanaştı. S. F. Abasıyanık - Yurt edinilmiş (yer).
meskûn ::: iskan edilen yer , içinde oturulan yer , yerleşilmiş , iskan edilmiş , oturulan yer
meskun ::: içinde oturanları olan yer , insan bulunan şenlenmiş yer
meskûn ::: yerleşilmiş
meskûn ::: iskan edilmiş
Meskûn ::: Içinde insan oturan; oturulan; yerleşilmiş
meskûn ::: (a. s. sükûn'dan.) 1) içinde insan oturan yer. 2) insan bulunan, şenel-miş yer. Gayr-i meskûn : içinde insan bulunmı-yan, ıssız, tenha yer. Rub'-i meskûn : Dünyâ'nın insan bulunan (dörtte bir) kısmı.
Meskûn ::: İçinde insan oturan; oturulan; yerleşilmiş
meskun :::
MESKUN :::