FaSiH ::: (Fesh. den) Vazgeçen. Dağıtıcı. Bozguncu. Fesheden. * Çürüten.

FASiH ::: Fasahat sâhibi. Hatasız olarak söyleyen. Açık ve güzel konuşan.

fasih ::: (a. s. fesh'den.) : fesheden, iptal eden, bozan, çürüten.

fâsih-i şirket ::: şirket fesheden.

fasih ::: (a. s. c. : fusahâ) : 1) güzel, düzgün ve açık konuşan, iyi söz söyleme kabiliyetinde olan. [kimse], uzdilli. Kelâm-ı fasîh : düzgün söz. 2) aşikâr, sarih açık.

fasîh-ül-lisân ::: düzgün söz söyliyen. (bkz. : talik*).

fasîh ::: düzgün ve güzel konuşan.

fâsih ::: fesheden, bozan,

Fasih ::: Dilin bütün kaidelerine uyularak doğru, güzel ve açık şekilde konuşup yazılması, ifadenin anlam ve âhenk bakımından kusursuz olması.

fasîh ::: açık ve güzel konuşan , güzel konuşan

fâsih ::: fesheden

fasîh ::: ‬güzel konuşan

Fasih ::: açık düzgün

FASÎH :::

FÂSİH :::