HASM ::: Kesip atma, kesme, kat'etme. * Kat'i olarak bir mes'eleyi hâlledip neticeye varma.

HASM ::: (Hasım) Muhâlif. Karşı taraf. Düşman.(Eğer hasmını mağlub etmek istersen, fenalığına karşı iyilikle mukabele et. Çünkü, eğer fenalıkla mukabele edersen, husumet tezayüd eder, zâhiren mağlub bile olsa, kalben kin bağlar, adaveti idame eder. Eğer iyilikle mukabele etsen nedâmet eder, sana dost olur. M.)

HASM ::: Atâ etmek, hediye vermek. * Ovmak.

hasm ::: (a. i.) : kesme, kesip atma, kesîn olarak hal ve fasletme.

hasm-ı da'vâ ::: dâvanın halli.

hasm ::: (a. i. ve s. c. : husûm) : 1) düşman, (bkz. : adû). 2) muhalif, karşı taraf.

hasm-i ca'lî ::: huk. [eskiden], hakikatte hasım olmadığı halde, hasım imiş gibi hâkim huzurunda husûmeti kabul eden kimse.

hasm-ı ekber ::: en büyük düşman, şeytan.

hasm-ı bîser ü pâ ::: sefîl düşman.

hasm-i mütevârî ::: huk. [eskiden] mahkemeye gelmekten ve vekil göndermekten çekinen ve korkan kimse.

husemâ' ::: (a. i. hasîm'in c.) : 1) düşmanlar. 2) muhalifler, karşı taraflar.

hasm ::: düşman, muhalif.

hasım ::: düşman

hasm ::: düşman , hasım

hasım ::: ‬düşman

hasm ::: ‬düşman

hasm ::: hasım

husemâ' ::: (a. i. hasîm'in c.) 1) düşmanlar. 2) muhalifler, karşı taraflar.

HASM :::