HARBE ::: Tar: Kısa mızrak tarzında bir nevi silâhın adıdır. Eskiden "Köylü" adı verilen yangın habercisinin taşıdığı ucu demirli değneğe de harbe denilirdi. Eski tüfekleri doldurmağa mahsus demirden yapılmış âlete de "tüfek harbisi" adı verilirdi. (O.T.D.S.)

harb ::: (a. i. c. : hurûb) : cenk, kavga, döğüş, savaş. Bilâ-harb : savaşsız, savaş açmadan. Divân-ı harb (harp dîvanı) : askerî mahkeme. Erkân-ı harb : * kurmay. Fenn-i harb : savaş bilgisi. İ'lân-ı harb : savaş açma. Meydân-ı harb : savaş meydanı. Yâver-i harb : büyük kumandan, emir subayı. Dâr-ül-harb : savaş yeri, islâm elinde olmıyan yerler, (bkz. : cidal, perhâş).

harb-i umûmî ::: (* genel savaş) : birinci cihan harbi (1914) .

harba ::: (a. i.) : Güneş ışığının bulutlara vurması.

harbe ::: (a. i.) : 1) kısa mızrak, süngü. 2) (bkz. : harbî2) .

Harbe :::

1. Kısa mızrak.


2. Harbi.

harbe ::: süngü

harbe ::: ‬süngü

harba ::: (a. i.) Güneş ışığının bulutlara vurması.

harbe ::: (a. i.) 1) kısa mızrak, süngü. 2) (bkz. : harbî2) .

harbe ::: harbi

HARBE :::