HALi ::: Tenhâ. Boş. Sahipsiz. Issız. İçinde bir şey olmama.

HALi ::: Hâl ile, vaziyet ile. Tavra âit. şimdiki. Hâle mensub.

HALi ::: Gamsız, kedersiz, gailesiz, dertsiz. * Evlenmemiş erkek, bekâr adam.

habâis ::: (a. i. hublâ'nın c.) : gebeler.

hâlî ::: (a. s.) : 1) tenha, boş, sahipsiz yer. 2) açık yer. Arâzî-i hâliye : boş, tenha topraklar. Evkat-ı hâliye : boş vakitler. Eyyâm-ı hâliye : boş günler.

hâli-yüz-zihn ::: zihni boş. [müen. "hâliye" dir.

hâlî ::: (a. s.) : hâl'e mensup, şimdiki.

Hâli ::: (a. s.) : boşanmış erkek, [müen. "hâlia" dır].

hali ::: (a. s.) : 1) gamsız, gailesiz, kayıtsız. 2) evlenmemiş [erkek].

hâlî ::: boş, tenha.

hâlî ::: hâlle ilgili.

hâlî ::: boş

hali ::: tenha , boş , sahipsiz , ıssız , içinde bir şey olmama

hâlî ::: ‬boş

habâis ::: (a. i. hublâ'nın c.) gebeler.

Hâli ::: (a. s.) boşanmış erkek, [müen.

hali ::: (a. s.) 1) gamsız, gailesiz, kayıtsız. 2) evlenmemiş [erkek].

hali ::: boş, ıssız, tenha

HALÎ :::

HALİ :::