TEVKiF ::: Alıkoyma, tutma. Hapis olarak bekletme. Vakfetme. * Arafatta mevkaf olan yerde durdurmak. * Bir kimsenin koluna bilezik takmak.

tevkif ::: (a. i. vukuf dan. c. : tevkifât) : 1) durdurma, durdurulma. 2) alıkoyma. 3) mevkuf (tutuklu) hâlinde bekletme.

tevkif müzekkeresi ::: huk. birinin tevkif edilmesi için müddeiumumi (savcı) tarafından yazılan resmî kâğıt.

tevkif ::: alıkoyma, durdurma.

tevkif ::: Tutma, bekletme, bir yerde tutma. Çoğulu tevkifâtdır; tutuklamalar kitle halinde içeri sokma. Para alacaklılarının istihkâklarında yapılan kesintiler, içeride tutulan paralar. Cmk md. 104.

Tevkif :::

1. Durdurma.


2. Bir suç dolayısıyla birini tutuklama.

tevkîf ::: tutuklama , durdurma , kapatma

tevkif ::: alıkoyma

tevkîf ::: ‬durdurma

tevkîf ::: kapatma

tevkîf ::: tutuklama

Tevkif ::: Tutuklama

tevkif :::

TEVKİF :::