TERTiB ::: (C.: Tertibât) Tanzim etme. Dizme, sıralama, düzene koymak. * Tedarik edip hazır ve müheyya kılmak. * Bir şeyi bir yere sabit ve pâyidar kılmak. * Mertebelere göre davranmak. * Hile ile aldatma.

tatîb ::: (a. ratâbet'den.) : 1) rutubetlendirme, ıslatma, ıslatılma.

tartîb-i lisân ::: güzel bir söz söyliyerek dili ma'nen tatlılaştırma. 2) taravet, tazelik verme. 3) hoşlandırma, hoşlandırılma.

tertîb ::: (a. i. rütûb'dan. c. : tertîbât) : 1) dizme, sıralama, hazırlama, düzene koyma. 2) [matbaa işlerinde] dizgi. 3) sıra, dizi, düzen. 4) top; geo. bir düzlem üzerinde birbirine dik olarak tasavvur edilen kemiyyât-ı . vaz'iyye (koordine eksenleri, absis-ordine) mihverlerinden ufuk hattına paralel olana aynı düzlem üzerindeki bir noktadan indirilmiş dikmenin uzunluğu, [topografyada bu sistem 90 derece farklı olduğundan geometrinin tertîbi topografyanın faslası olur. (top. da, geom. nin aksine x. yerine y. y. yerine x. ekseni alınır)] , fr. ordinj.

tertîb-i sehvi ::: yanlış dizgi [matbaacılıkta] . 5) ed. fikrin ve ifâdenin sıralanması, hâdiselerin oluş. tarzına göre anlatılması.

tertib ::: dizme, düzenleme.

TERTiB ::: Namazdaki tertîb vâcibtir. Abdestteki tertîb Hanefî mezhebinde sünnet, Şâfiî ve Hanbelî'de farzdır. (Halebî)

tertib ::: sıralama , düzenleme , dizme

tertîb ::: dizme , düzen

tertîb ::: ‬dizme

tertîb ::: düzen

tertîb ::: hazırlama

tertîb ::: düzenleme

TERTİB :::