iNKIYAD ::: Boyun eğme. Muti olma. Teslim olma. İtaat etme. İmtisal.

inkıyâd ::: (a. i. kavd ve kıyâdet'den) : boyun eğme; kendini teslim etme. (bkz. : imtisal 2.)

inkıyâden ::: (a. zf.) : inkıyad suretiyle, boyun eğerek, kendini teslim ederek.

inkıyâd ::: boyun eğme, bağlanma.

iNKIYaD ::: İnkıyâd, nefsin nehyedildiğinde (dînimizin yasak olarak bildirdiği şeyleri yapmaması emredildiğinde) nefsânî arzûları bırakıp öğütleri kabûl etmesi ile mümkündür. (İmâm-ı Mâverdî)

Fermân-ı aşka cân ile var inkıyâdımız
Hükm-i kazâya zerre kadar yok inadımız

(Bâkî)

iNKIYaD ::: İnkıyâd, nefsin nehyedildiğinde (dînimizin yasak olarak bildirdiği şeyleri yapmaması emredildiğinde) nefsânî arzûları bırakıp öğütleri kabûl etmesi ile mümkündür. (İmâm-ı Mâverdî)

Fermân-ı aşka cân ile var inkıyâdımız
Hükm-i kazâya zerre kadar yok inadımız

(Bâkî)

inkıyâd ::: boyun eğme , itaat etme , bağlanma , muti olma

inkıyâd ::: ‬bağlanma

inkıyâd ::: boyun eğme

inkıyâd ::: (a. i. kavd ve kıyâdet'den) boyun eğme; kendini teslim etme. (bkz. : imtisal 2.)

inkıyâden ::: (a. zf.) inkıyad suretiyle, boyun eğerek, kendini teslim ederek.

İnkıyâd ::: Boyun eğme; kendini teslim etme

inkıyâd :::

İNKIYAD :::