iNTiSAB ::: (Nisbet. ten) Bir yere, bir kimseye mensub olmak. Mâiyyetine girmek. Bağlanmak.

iNTiSAB ::: (Nasb. dan) Dikilip durmak. * Yükseğe kaldırmak. * Bir mansaba tayin olunmak. * Gr: Kelimenin mansub olması (Bak: Mansub)

intislb ::: (a. i. nisbet'den.) : 1) bir kimseye menûbolma. 2) bir yere bağlanma, kapılanma. 3) birinin adamı olma.

intisâb ::: (a. i. nasb'dan.) : 1) dikilip durma. 2) yükseğe kaldırma. 3) a. gr. kaideye göre kelimenin mensûbolması.

intisab ::: bağlanma, kapılanma.

iNTiSaB ::: Hocam Şems-i Tebrîzi'ye intisâb edince, aklımı tamâmen bırakıp ona tâbi oldum. (Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî)

intisâb ::: bağlanma , bir yere mensup olma , bir yere bağlanma

intisâb ::: ‬bir yere mensup olma

intisâb ::: bir yere bağlanma

intisâb ::: bir yerde çalışmaya başlama

intislb ::: (a. i. nisbet'den.) 1) bir kimseye menûbolma. 2) bir yere bağlanma, kapılanma. 3) birinin adamı olma.

intisâb ::: (a. i. nasb'dan.) 1) dikilip durma. 2) yükseğe kaldırma. 3) a. gr. kaideye göre kelimenin mensûbolması.

İNTİSAB :::