iKAME ::: Oturtmak. Mukim olmak. Yerleştirmek. İskân eylemek. Bulundurmak. Meydana koymak. Vücuda getirmek. Dâva açmak. Ayağa kaldırmak. Kıyam etmek.

ikame ::: ("ka" uzun okunur, a. i. kıyâm'dan.) : 1) oturma. 2) kaldırma; ayakta durdurma. 3) meydana koyma.

ikame-i da'vâ ::: huk. dâva açma.

ikame-i beyyine ::: şâhid getirme.

ikame ::: yerine koyma.

İkame :::

1. Yerine koyma, yerine kullanma.


2. Ayağa kaldırma, ayakta durdurma.


3. Dava açma.


4. Yerine konulan, yerine geçen.


5. 1. Yerine koyma ya da kullanma. 2. Bir mal veya üretim faktörünün diğer bir mal veya üretim faktörü yerine kullanımı.


6. 1) (kalıt töresi = mîrâs hukuku'nda:) a) ale'l-âde ~:yedek harcama. b) fevka’l-âde ~: son kalıtçı atama. 2) (vekillik sözleşmesinde:)başkasını kendi yerine geçirme.

ikâme ::: yerine koyma , yerleştirmek , vücuda getirmek , kaldırma , oturma

ikâme ::: ‬kaldırma

ikâme ::: oturma

ikâme ::: yerine koyma

ikame ::: (

İkâme ::: Yerine koyma; yerine kullanma; dikme;yerine geçme; kaim olma; dava açma

ikame ::: doldurma, ivaz etme

ikame :::

İKAME :::