izafet ::: (a. i. c. : izâfât) : 1) iki şey arasındaki bağ, ilgi. 2) gr. isim * tamlaması, isim takımı.

izâfet-i beyâniyye ::: gr. cins ve nevî gösteren izafet : "çınar ağacı; van kedisi; ankara vâlîsi. . " gibi.

izâfet-i lâmiyye ::: gr. "bağın üzümü; elmanın kokusu; ankara'nın valisi. . " gibi.

izâfet-i tesbîhiyye ::: gr. muzaf ve muzâfün ileyhte edat bulunmıyan izafetlerdir : "gümüş saat; demir kapı. " gibi. [yeni gramerlerde : "gümüş saat; altın kalem; demir köprü. . " gibi. terkiplerdeki "gümüş, altın, demir" gibi kelimeler sıfat sayılmakta, ve izafet terkibi değil, sıfat terkibi olarak gösterilmektedir]

İzafet :::

1. Bağıntı.

izâfet ::: bağ , ilgi

izâfet ::: ‬ilgi

izâfet ::: bağ

izâfet ::: tamlama