ASIL ::: (Bak: Asl)

asl ::: (a. i.) : 1) asıl, kök, dip, kütük, temel, esas, kaide, kural; hakikat; soy, nesep; bir şeyin belli başlı kısmı; başlangıç; baş; yer; sıhhat. 2) s. hakîkî, esaslı, hâlis, safî. 3) zf. esasen, zâten, başlıca, en ziyâde, alelhusus; hakîkaten.

asl-ı meyyit ::: huk. ölen kimsenin babası, babasının babası ve ilâh...

asl ü esâs, asl ü fasl ::: gerçek, doğru.

asl ü nesl ::: soysop.

asıl ::: kendisi, temel, kök.

Asıl :::

1. Bir şeyin kendisi, örnek, kopya karşıtı.


2. Kök, köken, kaynak.


3. Gerçeklik, esas, hakikat.


4. Soy, nesep
   Örnek: İnsan dedi, aslını unutmamalıdır. S. F. Abasıyanık


5. Gerçek
   Örnek: Genç kızın bıraktığı mektup asıl sebebi meydana çıkarmıştı. R. N. Güntekin


6. Bir şeyin temelini oluşturan, ana.


7. Aranılan nitelikleri en çok kendinde toplamış olan.


8. Bir görevde sürekli bulunan, yedek karşıtı.


9. Yeniçeri ocağından olanların ulufelerini gösteren defterin özgün nüshası.

asıl ::: esas , kendisi , temel , kök , (bak: asl)

asl ::: kök , temel , asıl

asl ::: ‬asıl

asl ::: kök

asl ::: gerçek

asıl ::: ana, cevher, cins, esas, gerçek, hakikat, hamur, kaynak, kök, köken, mahiyet

asıl ::: nesep, özgün, soy

asıl ::: temel, üs

asıl ::: nesep, özgün, soy

asıl ::: temel, üs

ASIL :::