işGAL ::: Zabtetme, istilâ etme. * Birisini işten alıkoyma, başka şeyle meşgul etme, oyalama, uğraştırıp kendi işine mâni olma.

eşgal ::: ("ga" uzun okunur, a. i. şugl'ün c.) : işler, güçler. Ta'tîl-i eşgal (işleri bırakma ) : grev.

eşgal-i mühimine ::: ehemmiyetli işler.

işgal ::: ("ga" uzun okunur, a. i. şugl'den. c. : işgalât) : 1) meşgul etme, işle uğraştırma. 2) işten alıkoyma. 3) tutma. 4) oyalama.

işgal ::: oyalama, alma.

İşgal :::

1. Bir yeri ele geçirme


2. Bir kimseyi işten alıkoyma, engelleme, oyalama.


3. Uğraştırma.


4. kapma, kapım (Aneignung, occupation) (bk. ihrâz).

işgâl ::: ele geçirme , istila etme , oyalama , meşgul etme

işgâl ::: ‬meşgul etme

işgâl ::: ele geçirme

eşgal ::: (

işgal ::: (

İşgal ::: Tapu kütüğüne göre sahipsiz mal durumuna geldiği anlaşılan taşınmaz malları edinme yolu.

işgal :::

İŞGAL :::