iSTiHFAF ::: Küçük ve aşağı görmek, küçümsemek, tahkir ve tahfif etmek.

istihfaf ::: (a. i. hiffet'den) : hafifseme, ehemmiyet vermeme, küçük görme.

istihfâf ::: hafife alma.

iSTiHFaF ::: Küfre düşmenin illeti (sebebi) ikidir: Birincisi dînin inanılması zarûrî (mecbûrî) olarak bildirdiği şeylerden birini inkâretmek, ikincisi ise, dînî emirlerden birini istihfâftır. (İbn-i Âbidîn)

Bir kimse diğerine gel İslâm âlimine gidelim veya fıkh, ilmihâl kitabını okuyup öğrenelim dese, o kimse de, ben ilmi ne yapayım dese kâfir olur. Zîrâ bu söz, ilmi istihfâftır. (Sinânüddîn Âmesi ve Dâmâd)

İstihfaf :::

1. Küçümseme, hor görme, hafifseme
   Örnek: Kendini bu nevi düğünlerden birinin gelini olarak görmek, onu tiksinti ve istihfaf ile doldurmaya kâfi geliyordu. R. N. Güntekin

istihfâf ::: hafife alma , küçümseme

istihfâf ::: ‬hafife alma

istihfâf ::: küçümseme

istihfaf ::: (a. i. hiffet'den) hafifseme, ehemmiyet vermeme, küçük görme.

İSTİHFAF :::