MU'TEMED ::: Kendine güvenilen. İtimad edilen kimse. Kendinden emin olunan. Ziyadesiyle doğru ve müstakim olan.

mu'temed ::: (a. s. ve i. umde'den) : 1) kendisine îtimâdedilen, inanılıp güvenilen kimse. 2) avans para alıp, muayyen miktardaki istihkak sahiplerine usûlüne göre veren muhasip (*sayman).

MU'TEMED ::: Hudeybiye günü, Tebük ve Buvat gazâlarında ve daha pekçok yerde, susuzluk baş gösterince, Peygamber efendimizin mübârek parmaklarından fışkıran sudan Eshâb-ı kirâm içip susuzluklarını gidermişlerdir. Bu mûcizeler, çok sağlam rivâyetlerde mu'temed (güvenilir) siyer âlimleri tarafından ittifakla (sözbirliği ile) bildirilmiştir. (Zerkânî)

Müslüman, mu'temed insandır. Emânete hıyânet etmez. Eliyle diliyle kimseye eziyet etmez. (Seâdet-i Ebediyye)

2. Müctehîd âlimlerin dînî bir mevzûdaki sözlerinden esas alınan kavl (söz), ictihad.

mutemed ::: güvenilir

mu'temed ::: kendine güvenilen , itimad edilen kimse , kendinden emin olunan , ziyadesiyle doğru ve müstakim olan

mutemed ::: ‬güvenilir

mu'temed ::: (a. s. ve i. umde'den) 1) kendisine îtimâdedilen, inanılıp güvenilen kimse. 2) avans para alıp, muayyen miktardaki istihkak sahiplerine usûlüne göre veren muhasip (*sayman).

MU'TEMED :::