çaRE ::: f. Neticeye varmak üzere maniaları kaldırmak için tutulması icabeden çıkar yol. Kurtuluş yolu. Tedbir, yardım, yol. * Hile. * Bir def'a. * Ayrılık.

Çâre ::: (f. i.) : 1) yol. 2) yardım. 3) ilâç, tedbir. 4) hîle. 5) ayrılık. 6) bir kerre.

çâre-i halâs ::: kurtuluş çâresi.

çâre-i hall ::: hâl çâresi.

çâre-i teennüs ::: alışkanlık yolu.

çâr-ebrû ::: (f. b. s.) : "dört"kaşlı" : ter bıyıklı genç.

çâre-cû ::: (f. b. s.) : çâre ariyan.

çâre-cû-yâne ::: (f. zf.) : çâre ariyana münâsip görülecek surette.

çâre-ger ::: (f. b. s.) : (bkz. : çâre-cû, câre-sâz).

çâre-sâz ::: (f. b. s.) : çâre bulan.

çâre ::: çıkar yol, kurtuluş yolu.

Çare :::

1. Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol, çıkar yol, çözüm yolu
   Örnek: Sonra aklına daha emin bir çare gelmiş gibi ters yüzü geri döndü. Y. K. Karaosmanoğlu


2. Bir şeyi önleme.


3. Tedavi yolu, deva.

çâre ::: tedbir , çare , kurtuluş yolu

çâre ::: ‬tedbir

çâre ::: çare

çâre ::: ilaç

çâre ::: derman

çâre-sâz ::: (f. b. s.) çâre bulan.

çare ::: derman, deva, ilaç, merhem, reçete, tılsım

ÇÂRE :::