CUş ::: f. Coşmak, kaynamak. Taşmak. Deprenmek.

"); cûş ::: kaynama, (bkz. : çûşiş, çûşânî).

cûş-i âb ::: suyun coşması, coşkun akışı.

cûş-i dıl-i enhâr ::: ırmakların gönlünün coşması, coşkunluğu.

cûş ü hurûş-i nev-bahâr ::: İlkbahar neşesi ve âhenpi. 2) tas. coşma, taşma.

cûş-âver ::: (f. b. s.) : coşturucu.

cûşîde a ::: (f. s.) : coşmuş, kaynamış.

cuş ::: coşma, kaynama.

cû' ::: açlık

cûş ::: kaynama , coşku

cuş ::: coşmak , kaynamak , taşmak , deprenmek

cû’ ::: ‬açlık

cûş ::: ‬coşku

cûş ::: kaynama

CUŞ :::