SEMER ::: Geceleyin kıssa söylemek, hikâye anlatmak.

semer ::: (a. i. c. : esmâr, simâr) : 1) meyva, yemiş. 2) mahsul, verim. 3) netîce. Bî-semer : meyvasız; neticesiz. Şecer-i bî-semer, Diraht-ı bî-semer : meyvasız ağaç. İktitâf-ı semer : netîce elde etmek

semer-i ar'ar ::: bot. ardıç.

semer-i baklî ::: bot. baklamsı meyva.

semer-i fakîr ::: bot. ""kapçık meyva. fr. akene, aehene.

semer-i inebî ::: bot. üzümsü meyva. semer-i mücevvez : bot. buğdaysı meyva.

Semer :::

1. At, eşek, katır vb. hayvanların sırtına yerleştirilen, üzerine yük bağlanan veya binilen, iskeleti ağaçtan araç
   Örnek: Semere asılı bir sepeti çözüp ağacın uygun bir dalına astı. N. Cumalı


2. Hamalların yük taşırken kullandığı deriden sırt yastığı, arkalık.


3. Yukaç.


4. Bazı solucanların, eşeysel olgunlaşma zamanı şişkinleşen ve özel bir salgı salgılayan bezleri kapsayan vücut bölgesi. Klitellum.

semer ::: meyve , meyva , ürün

semer ::: ‬meyva

semer ::: ürün

semer ::: sonuç

semer ::: palan

SEMER :::