TESADüF ::: Rastgelme. Bir şey kendiliğinden olma. Tedbirsiz meydana gelme. (Bak: Delil-i inayet)

tesadüf ::: (a. i. c. : tesâdüfât) : rasgelme, aramadan bulma. Ale-t-tesâdüf : raslama üzerine. Bi-t-tesâdüf : raslıyarak, aramadan.

tesadüf ::: rast gelme.

Tesadüf :::

1. Yalnız ihtimallere bağlı olduğu düşünülen olayların kesin olmayan, değişebilen sebebi
   Örnek: Öyle bir tesadüf olsa ki, bir saatçik şu doktorla oturup konuşabilse! M. Ş. Esendal


2. Rastlantı, rast geliş.

tesâdüf ::: rastlantı , rast gelme , rastlama

tesâdüf ::: ‬rastlama

tesâdüf ::: rastlantı

tesadüf ::: (a. i. c. : tesâdüfât) rasgelme, aramadan bulma. Ale-t-tesâdüf : raslama üzerine. Bi-t-tesâdüf : raslıyarak, aramadan.

tesadüf ::: rastlantı

TESADÜF :::