BiLa ::: Olmayarak, sahib olmıyan "...sız,...siz" mânâları yerine kullanılan edattır. Kelimenin başına getirilerek menfi mânâ hasıl olur.

belâ ::: (a. i. o. : belâya) : gam, keder, musîbet, âfet, ceza, gayet zor iş, büyük gaile.

belâ-yi berzah ::: iki belâ arasında berzah gibi olan yer.

belâ-yi hilkat ::: yaradılış belâsı.

belâ-yi nâgâh ::: apansızın gelen belâ.

belâ-yi siyah ::: (kara belâ) : mec. acı olan hâdiseler, olaylar.

Bilâ ::: (a. e.) : -siz. Bilâ-bedel : bebelsiz. [Arapça kelimelerin başına getirilir].

bilâ ::: "sız, siz" mânâsında ön ek.

belâ ::: musibet , evet , sıkıntı , felaket

bilâ ::: sız

belâ ::: ‬felaket

belâ ::: musibet

Bilâ ::: (a. e.) -siz. Bilâ-bedel : bebelsiz. [Arapça kelimelerin başına getirilir].

Bila ::: ….sız

Bila ::: ….sız

bila :::

BİLÂ :::