iNFAZ ::: Sözünü geçirme. Bir hükmü yerine getirme. * Aldığı emre göre birisini öldürme. * Öte tarafa geçirme.

infaz ::: (a. i. nüfûz'dan. c. : infâzât) : 1) yerine getirme, yapma [emri] . 2) öte tarafa geçirme.

infâz-ı ferman ::: emir dinletme, hükmünü geçirme.

infâz ::: yerine getirme.

İnfaz :::

1. Yürütüm.


2. Birine sözünü geçirme.

infâz ::: uygulama , yerine getirme

infâz ::: ‬uygulama

infâz ::: yerine getirme

infâz ::: yapma

İnfaz ::: Gereğini yapma;yerine getirme; icra etme

infaz ::: Bir kararı, bir yargıyı yerine getirme, uygulama, yürütüm. Yargı sonunda verilen kararın uygulanması

infaz :::

İNFAZ :::