Çağdaş Sözlük

muhlis ~ مخلص

Kamus-ı Türki - muhlis ~ مخلص maddesi. Sayfa: 1310 - Sira: 12

مخلص muhlis osmanlıca ne demek, مخلص anlamı.. Osmanlıca sözlükler kamus-ı türki şemsettin sami sözlüğünde مخلص muhlis maddesi

muhlis ~ مخلص güncel sözlüklerde anlamı:

MUHLiS ::: Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse.

MUHLiS ::: Hâlis olan. İhlâsı kazanmak için gayret gösteren, samimi ve itikadı doğru olan. Her hâli içten ve riyâsız olan. Katıksız.

mahlas ::: (a. i. hulûs'dan) : 1) halâs olunacak, kurtulacak yer. 2) bir kimsenin ikinci adı. 3) eskiden şâirlerin şiirlerinde kullandıkları ad.

mahlas beyti ::: ed. gazellerde şâirin adı bulunan beyit.

muhalles ::: (a. s.) : tahlîs olunmuş, kurtarılmış.

muhallis ::: (a. s. halâs'dan) : tahlîs eden, kurtaran.

muhlis ::: (a. s) : sac ve sakalına kır düşmüş [kimse]

muhlis ::: (a. s. hulûs'dan) : 1) hâlis, katkısız. 2) dostluğu, samimiliği ve her hâli içten, gönülden olan. [eskiden, büyükten küçüğe yazılan resmî yazılarda bir nezâket dili olarak "ben" mânâsına gelen "muhlisiniz" kelimesi kullanılırdı] . 3) i. erkek adı.

muhlis ::: ihlaslı, samimi, işini sadece Allah için yapan.

MUHLiS ::: Bütün mü'minler, ibâdet yaparken, Allahü teâlâ emrettiği ve beğendiği için yapmağa niyet ediyorlar. Böylece ihlâs ile yapıyorlar. Fakat bütün işlerin, iyiliklerin hep ihlâs ile yapılması ve bu ihlâsın kalbden gelmesi lâzımdır. İbâdetlere başlarken yapılan niyet, ihlâs; zahmet çekerek, kendini zorlayarak hâsıl oluyor ve kısa bir zaman devâm ediyor.Sonra kalbe nefsin arzûları geliyor. Muhlis, niyetini ve ihlâsını devamlı düzeltmeğe çalışır. (İmâm-ı Rabbânî)

Muhlis :::


  1. Dostluğunda ve inançlarında içten olan.

muhlis ::: ihlaslı , samimi

mahlas ::: kurtulacak yer

mahlas ::: ‬takma ad

muhalles ::: (a. s.) tahlîs olunmuş, kurtarılmış.

muhallis ::: (a. s. halâs'dan) tahlîs eden, kurtaran.

muhlis ::: (a. s) sac ve sakalına kır düşmüş [kimse]

muhlis ::: (a. s. hulûs'dan) 1) hâlis, katkısız. 2) dostluğu, samimiliği ve her hâli içten, gönülden olan. [eskiden, büyükten küçüğe yazılan resmî yazılarda bir nezâket dili olarak

MUHLİS :::

Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse