fail ::: (a. s. c. : fevâil, faale) : 1) işliyen, yapan. 2) te'sirli. 3 gr. bir fi'lin anlattığı işi yapan, fr. sujet.

fiil-i hakîkî ::: (gerçek yapıcı) : Allah.

fâil-i hayr ::: hayır işliyen.

fâil-i muhtar ::: istediğini yapmakta serbest olan.

fâil-i mübaşir ::: huk. bir şeyi bizzat yapan kimse.

fâil-i müstakil ::: huk. bir suçu kendi işliyen veya bunun işlenmesine sebebolan.

fâil-i müşterek ::: huk. işlenen bir suçta parmağı olan, suçortağı.

fâil-i şerr ::: kötülük işliyen.

fâil ::: özne , işi yapan , yapan , etkili

fâil ::: ‬yapan

fâil ::: özne

fâil ::: etkili