ADL ::: Hakkaniyet. Adâlet üzere oluş. Cevr ve zulüm etmeyip nefislerde ve akıllarda istikameti kaim ve mâlum olan emir ve hâleti icra etmek. Doğruluk. * Her şeyi yerli yerince yapmak, beraber etmek. * Meyletmek. (Bak: Adâlet)(Hem istidâd lisanıyla, ihtiyac-ı fıtri lisanıyla, ıztırar lisanıyla sual edilen ve istenilen herşeye daimi cevap vermek; nihayet derecede bir adl ü hikmeti gösteriyor. S.)

ADL ::: Mâni olmak. Men etmek.

adl ::: (a. i.) : doğruluk, (bkz. : adalet, dâd).

adl ::: hak gözetme, tarafsız hüküm, doğruluk.

adl ::: adalet , doğruluk

adl ::: ‬adalet

adl ::: (a. i.) doğruluk, (bkz. : adalet, dâd).

ADL :::